Poezja o zabarwieniu wampirzym...

Starszy wampir

Swoj wech lagodnie wyostrze,
mgielke purpury slodkiej czuc w nozdrzach
poprosze,
gdy zmysly dopna na znak ostatnie tchnienie,
rusze pedem mimo ze zginac moge

początkujący znawca wampirów

Poniżej utwór który bardzo lubię. Warto też wysłuchać wykonania Gintrowskiego Smile

.

Zgasły dla nas nadziei promienie

Pieśń powstańców styczniowych 1863 roku,
na melodię z op. „Lucrezia Borgia” Gaetana Donizettiego.
Słowa: Edmund Wasilewski

Zgasły dla nas nadziei promienie!
Zanim zorza zaświeci nam blada,
Stańmy jako upiorów gromada,
We krwi wrogów nasyćmy pragnienie.

Wzgardźmy życiem tem marnie pędzonem,
Nam pioruny niech grają i gromy,
A na niebie od łuny czerwonem,
Anioł śmierci przeleci widomy.

Cóż my winni, że kochać nie możem?
Gdy się wszystko tak płaszczy i karli,
Му dla ziemskich rozkoszy umarli,
Żyjmy zemstą i święćmy ją nożem.

Albo lepiej precz z bronią, nożami,
Bo z nas każdy nożowi zazdrości,
Му pragniemy, własnemi zębami,
Szarpać ciało i kąsać do kości.

Czas już skargi i żale porzucić.
Во wstyd czoła już od nich nam pali.
Czyż nie lepiej się zemstą rozjuszyć
W krwi niemieckiej i ścierwach Moskali!

zaawansowany znawca wampirów

O, no proszę. Wybaczcie "mądrzenie sie" ale nie mogę się powstrzymać, że widzę tutaj powyżej utwór (a w sumie dwa utwory - teraz zauważyłam fragment z Dziadów) bardzo ciekawego przykładu (dyskutowanego kiedyś przez prof. zajmujacych się literatura polską) wampira patriotycznego Smile

W większości takich utworów to zemsta jest przedstawiana jako wampir, ale to jest bardzo ciekawe, ze w sumie w pewnych momentach naszej historii, Polacy czuli się tak drapieżnie, że ryzykowali porównanie siebie do wampira - istoty która przecież w naszej ludowości jest wcieleniem najgorszego zła...

Rozgadałam się, przepraszam xD

Moderator

Faktycznie ciekawe (: Ale może to utoźsamianie miało własnie pokazac ich wielkosc...że też potrafia byc źli i należy sie ich rownież bać.Źe każdy tak naprawde posiada taki pierwiastek w sobie...i w sytuacji takiej a nie innej nawet owieczka może stac sie wilkiem. ^^)

ps. Zmeczenie daje mi sie we znaki...i wymyslam ;p

edit@

Ojcu

Tyś mnie stworzył
Tyś dał mi nowe
życie
Gdy nie mogłem
już unieść
brzemienia
Pierwszego
Mroczny umysł
Z światła w mrok
przerzucony
Przez Ciebie i
uzdrowiony
Tyś mnie uczynił
martwym dla
światła
a przebudził w
mroku
Tyś mnie
pobłogosławił
krwią
Tyś przeklął
nieśmiertelnością
Tyś dał mi cel
I Bestię
Gdym upadł
"Wstań" rzekłeś
"I walcz"
I wstałem
I walczę...
I teraz
gdy Ciebie już nie
ma
trwam nadal
I mam cel
I za to
Za Twe
przekleństwo
i
błogosławieństwo
na wieki
dziękuję Ci
Dziękuję...(wampir:maskarada)

Moderator

Nie wiem, czy to wampiryczny wiersz, ale czytajac go mozna tez go tak odebrac Wink

Leopold Staff

BLADEJ
DZIEWCZYNIE

Twej wątłej twarzy piękno
chore, anemiczne

Śni o znużeniu twojej krwi
bladej, omdlałej,

Która leniwym tętnem fali
ociężałej

Ożywia twe wysmukłe członkiseraficzne.

Tyś jest spłowiałym blaskiem
spopielałej chmury,

Zwietrzałą wonią, którą tchną
spełzło kobierce...

Za skąpo w alabaster wsączono
purpury,

W drętwym snem wycieńczone,
niedokrwiste serce.

Dla ciebie, Piękna moja, hoduję
winnicę,

Gdzie ciepło słońca w gronach
dojrzałych sok słodzi.

Podlewam ją swą własną
krwią, kiedy dzień wschodzi,

I dla ciebie przeznaczam
swych trudów krwawicę.

Przyjdź! Soki z gron wycisnę i
tobie, Jedyna,

Zgotuję złotą kąpiel, byś moc
zdrowia ssała

Spragnioną, nagą skórą
dziewiczego ciała

I byś ożyła słodkim ogniem
mego wina!